สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านทุกท่าน
ทุกท่านคงสบายดีนะคะ ตอนเย็นวันนี้แถบที่ฉันอยู่ อากาศดีไม่ร้อนมากนัก เพราะมีพระพิรุธมาโปรด! ฝนตกอย่างไม่มีวี่แววมาก่อน ทั้งฝนทั้งลมมาแรง ๆ พอฝนลงมาก ๆ ก็กลัวต้นไม้จะสำลักน้ำกัน ฝนหยุดแดดจ้า พอแสงกระทบกับละอองน้ำ เกิดรุ้งกินน้ำปรากฏเป็นครึ่งวงกลมสวยน่าดู เหตุการณ์ธรรมชาติสวย ๆ เช่นนี้ไม่ค่อยได้ชมบ่อยนัก แต่ที่แย่มาก ๆ ตอนหลังฝนตกอากาศชื้น ๆ มักจะมีสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง ชื่อว่า "ลิ้นหมา" ออกมาจากในดิน เลื้อยทั่วบริเวณบ้าน ถ้าออกไปเดินเล่นนอกบ้านยามค่ำ ก็จะพบกับพวกลิ้นหมาเต็มทางเดินไปหมด เขาชอบออกหากินตอนอากาศชื้น ๆ ถ้าฤดูหนาวก็จะหลบอยู่ในดิน หรืออากาศร้อนก็จะไม่ปรากฏตัวให้เห็น เย็นวันนี้ก็มีตัวลิ้นหมา ออกมาเลี้อยอยู่ตามพื้นนอกชานหน้าบ้านหลายตัว ทำให้ฉันนึกถึงประสบการณ์เกี่ยวกับพวกตัวลิ้นหมา และคิดว่าคงจะเป็นประโยชน์กับท่านผู้อ่านไม่น้อยทีเดียว เพราะช่วงนี้พวกตัวลิ้นหมาจะออกมาบ่อย ๆ ตอนเช้ากับตอนเย็น บางท่านอาจจะมีปัญหากับพวกลิ้นหมา และยังไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ 
ฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่คงรู้จักตัวลิ้นหมาดี และคนส่วนใหญ่ก็คงไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่นัก เพราะว่าแกรูปร่างไม่น่าสวยงามนัก แถมยังความประพฤติก็ไม่ดีด้วย เลี้อยไปตรงไหนก็ทิ้งรอยเมือกไว้เป็นทาง เหนียวเป็นมัน ล้างก็ไม่ออก ถ้าเลื้อยขึ้ตามฝาผนังหรือกระจกบ้าน จะมีลวดลายติดเกรอะกังน่าเกียจ ใครเจออาการเช่นนี้ รับรองว่าต้องมีโทสะแน่ ๆ เพราะว่ามันสร้างความเดือดร้อนให้เราต้องเสียเวลา และต้องออกแรงเป็นพิเศษในการทำความสะอาด เมื่อก่อนฉันเคยมีปัญหากับพวกตัวลิ้นหมาบ่อยมากเลย เวลาเราปลูกดอกไม้สวย ๆ มีดอกให้ชมชื่นใจอยู่ไม่นาน เผลอแผล็บเดียวดอกไม้สวย ๆ หายหมด เพราะโดนเจ้าตัวร้ายฟัดเรียบ โดยเฉพาะดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม ๆ หรือกลิ่นฉุน ๆ อย่างพวกดอกดาวเรือง ดอกรักเร่ เป็นอาหารที่ดีมากของพวกแก พวกผักสลัดกรอบ ๆ ผักใบอ่อน ๆ หรือใบไม้อ่อน ๆ ก็ชอบเหมือนกัน ถ้าไม่มีดอก้ไม้ให้กิน พวกแกก็จะกินใบไม้ใบหญ้า กินมาก ๆ แล้วก็อ้วกแตกตายคาทีก็มีเยอะ เราเคยคิดหาวิธีปราบพวกตัวลิ้นหมาหลายวิธีมาก เช่นวิธีปราบแบบไม่ทำร้ายชีวิตเขา โดยการเอาเบียร์ใส่จานไว้ พอเขาได้กลิ่นเบียร์ เขาก็จะพากันมากินเบียร์ กินจนเมาตาม ๆ กัน บางตัวก็ชอบเบียร์มาก ลงไปแช่ในจานเลย แต่วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผล เพราะว่าพอส่างเมาแล้วก็เหมือนเดิม จากนั้นพอมีแรงก็จะไปเที่ยวหากินดอกไม้สวย ๆ งาม ๆ จนเกลี้ยงอีก
เราคิดหาวิธีใหม่ซึ่งเป็นวิธีที่ไม่ทรมานเขา คิดว่าคงจะดีและได้ผล คือให้เขากินพวกสลัดซื้อมาสด ๆ ให้ไปกินนอกบริเวณบ้าน มีที่ให้กินโดยเฉพาะ เราก็ช่วยเขาด้วยนะ คือช่วยกันเก็บพวกเขาไปรวมไว้ที่เดียวกัน แล้วเอาสลัดกองไว้ให้พวกเขาจัดการกันเองตามสบาย ให้กินกันอย่างเต็มที่ เสร็จแล้วผลปรากฏว่า พอเขากินเสร็จก็พากันเลื้อยกลับมาหากินใบไม้สวย ๆ กำลังแตกใบอ่อน ทำความเดือดร้อนให้เราไม่หยุดเลย เราก็หาวิธีปราบไม่หยุดเหมือนกัน ทีนี้เอาวิธีใหม่ คือเก็บพวกเขารวม ๆ กันให้ได้เยอะ ๆ แล้วเอาไปปล่อยกลางทุ่งนา คิดว่าเขาคงกลับบ้านไม่ถูกแน่ แต่ปรากฏว่าเราเอาเขาไปปล่อยตอนเย็น พอตอนเช้าพวกเขาก็มาเลื้อยเต็มสวนเหมือนเดิมอีก สามีฉันบอกว่า พวกตัวลิ้นหมามันเลื้อยกลับบ้านได้ มันเลื้อยเร็วก็ได้ด้วย ก็เป็นความจริง เราหาวิธีแก้ปัญหากับพวกตัวลิ้นหมาวิธีสุดท้ายก็คือ เลิกปลูกดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม อย่างพวกผักใบฉุน ๆ พวกสะระแหน่ ต้นหอม ผักชีนี่ปลูกไม้ได้เด็ดขาด เขาชอบมาก สัตว์พวกนี้ดูเหมือนไม่มีพิษสงอะไรมากนัก แต่เขาอาฆาตเป็นเหมือนกันน่ะน้องสาวฉันเป็นคนที่เกลียดพวกตัวลิ้นหมามาก ๆ เลย พวกตัวลิ้นหมามันก็รู้ว่าใครเกลียดมัน ดูเหมือนมันจะชอบแกล้งด้วยล่ะ มีอยู่วันหนึ่งเขากำลังรีดเสื้อของเขาเอง รีด ๆ ไปบังเอิญมือไปถูกอะไรนิ่ม ๆ ที่ใต้ปกเสื้อ พอเปิดดูก็เห็นเป็นตัวลิ้นหมาซ่อนอยู่ใต้ปกเสื้อ ตัวสีดำโตมากทีเดียว เขาก็ร้องลั่นเพราะตกใจมาก นึกไม่ถึงว่าจะเจอกันแบบนั้น เวลาน้องฉันซื้อผัก และเขาจะเป็นคนทำหน้าที่ล้างผักเอง ก็มักจะเจอตัวลิ้นหมาอยู่ในผักบ่อย ๆ บางครั้งเวลาเขาเธอนั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ ๆ หน้าต่าง ไม่นานนักก็จะมีตัวลิ้นหมาเลื้อยขึ้นมาที่หน้าต่างให้เห็น เพราะพวกตัวลิ้นหมามันรู้ว่าเธอเป็นคนทำหน้าที่เช็ดทำความสะอาดกระจก สัตว์เดรัจฉานนี่เขาก็มีจิตวิญญาณเหมือนมนุษย์ เขารู้ว่าใครเกลียดหรือชอบเขา ส่วนตัวฉันเอง ถ้าถามว่าชอบมั้ย ขอตอบว่าไม่เกลียดแต่ก็ไม่ชอบนะ เห็นก็รู้สึกเฉย แต่ก็จะมีความแปลกตรงที่ว่าจะไม่ค่อยเห็นพวกเขา ถ้าเขาหลบซ่อนอยู่ตามผักหรือตามสิ่งของ บางครั้งซื้อผักที่มีตัวลิ้นหมาเกาะอยู่ก็ยังไม่เห็น จนน้องสาวทักว่า "เห็นไอ้ตัวร้ายมั้ยน่ะ" ฉันถาม "อยู่ไหน" ขนาดอยู่ตำตาก็ไม่เห็นกัน ก็แปลกดีนะ
ฉันเคยเหยียบพวกตัวลิ้นหมาบ่อยมาก เพราะบางครั้งในที่มืดมองไม่เห็น พอรู้ก็แบนซะแล้ว ช่วยไม่ได้จริง ๆ แต่เขาตายแล้วไม่ไปไหน เขามาเกาะอยู่ที่เท้า ทำให้ปวดบวมอักเสบอย่างกระทันหัน ไปเอ็ซเรย์ก็ไม่พบอะไรผิดปรกติ หมอแนะนำต้องตัดลองเท้าพิเศษประเภทลองเท้าอนามัย เพื่อช่วยไม่ให้ปวดเวลาเดิน ต้องเปลี่ยนเป็นรองเท้าอนามัยหมดเลย แต่ละคู่แพงมาก เสียเงินค่าหมอและค่ารองเท้าหลายตังค์เหมือนกัน กว่าจะหายเป็นปรกติเป็นเวลาถึง ๖ เดือน เขาจองเวรนานมากทีเดียว คงจะเป็นเพราะว่าเราไปเหยียบพวกเขาอยู่บ่อย ๆ ได้บทเรียนราคาแพงจากพวกลิ้นหมา เลยทำให้ต้องมีสติระวังมากขึ้น เวลาเจอพวกเขาเลื้อยอยู่ตามข้างถนน ก็จะช่วยเขาให้ปลอดภัยจากการถูกเหยียบ กด้วยวิธีเอาไม้เขี้ยเขาให้หลบไปไกล ๆ จากทางเดิน
จากนั้นมาก็รู้สึกว่ากรรมกับพวกลิ้นหมาเบาลงได้ เพราะเราเลิกเบียดเบียนเขา เขาก็จะไม่เบียดเบียนเราเช่นกัน ฉันจะสอนลูกเสมอ ๆ ว่าให้ช่วยชีวิตสัตว์ให้ปลอดภัยและไม่เบียดเบียนสัตว์ทุกชนิด เดี๋ยวนี้เราไม่มีปัญหากับพวกลิ้นหมาอีกแล้ว เราไม่สนใจว่าเขาจะกินอะไรของเรา ใครอยากทำอะไรก็ทำไป จะกินอะไรก็ได้ เพราะเขาก็หิวเหมือนเรา เมื่อเราไม่หวง เขาก็รู้เหมือนกัน เขาก็จะกินแต่ใบหญ้าหรือใบไม้ที่หล่นจากต้นเท่านั้น
อ่านบทความนี้แล้วรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ถ้าท่านมีปัญหากับพวกตัวลิ้นหมา ก็ลองใช้วิธีปล่อยวางอย่างที่ฉันทำก็ได้นะคะ วิธีนี้ได้ผลดีทีเดียวจ๊ะ และไม่มีเวรกรรมต่อกันด้วย เรื่องของเจ้าลิ้นหมาก็คงจะจบกันแค่นี้ล่ะ แล้วพบกันในบทความใหม่นะคะ
.......................................
