วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2554

เป็นกรรมกับหอยทาก

สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านทุกท่าน....พบกันอีกนะคะ  วันนี้ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ได้เห็นมากับตนเองเมื่อไม่นานมานี่เอง.....มันเป็นเรื่องวิบากกรรมหรือผลของกรรมที่ไม่มีทางเลี่ยงได้เลย  ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า "สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของ ๆ ตน"  เราเกิดมาหลายภพหลายชาติ  ไม่สามารถระลึกได้ว่า ตนเองได้กระทำกรรมอันใดไว้บ้าง  บางครั้งเราคิดว่า เราไม่เคยทำอกุศลกรรมอะไร  แต่ทำไมถึงเจอแต่เรื่องซวย ๆ อยู่บ่อย ๆ  จนชักจะอิ่มในการกระทำความดี....แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าท่านเกิดความรู้สึก อิ่มในการกระทำความดีเพราะเหตุว่า ทำความดีแล้วไม่ได้ดี แต่คนทำชั่วได้ดีมีถมไป......พึงรับทราบไว้เถอะว่า ที่เขาทำชั่วได้ดีนั้น เพราะเป็นผลกรรมดีของอดีตชาติของเขา....แต่การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ในปัจจุบันก็ส่งผลในชาตินี้ได้เหมือนกันนะคะ การกระทำทุกอย่างย่อมมีผล  ตามหลักธรรมะ..."กรรม" หมายถึง "เจตนากรรม" เป็นนามธรรมชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นพร้อมกับจิต เรียกว่า เจตนาเจตสิก มีลักษณะจงใจ ตั้งใจ ขวนขวาย

ที่สวิตเซอร์แลนด์.....ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง อากาศจะชื้นเพราะมีฝนตกบ่อย ๆ  เวลาเช้า ๆ หรือตอนเย็น ๆ จะมีสัตว์เลื้อยคลายอยู่ ๒ ชนิด คือ "ตัวลิ้นหมา" และ "หอยทาก" ชอบออกมาหาอาหารกิน อาหารของสัตว์พวกนี้ก็คือ ใบไม้ใบหญ้าอ่อน และดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม อย่างเช่นดอกดาวเรือง เขากินแบบชนิดไม่มีการเกรงกลัวเจ้าของดอกไม้เลยนะ.....ฉันเคยปลูกดอกดาวเรืองไว้รอบสระปลา ไว้ชมความงามตอนเช้า ๆ มันสวยดี ได้ชมอยู่แค่วันเดียว  พอเช้าวันรุ่งขึ้น โดนตัวลิ้นหมาเขมือบเกลี้ยงเลย ตั้งแต่นั้นมา ฉันเลยเลิกปลูกดอกไม้ในสวนเด็ดขาด เพราะไม่อยากมีโทสะ และไม่อยากมีกรรมกับสัตว์เดรัจฉานด้วย....บางคนเขาไม่สนใจ  และไม่รู้เรื่องเวรกรรมอะไรทั้งนั้น  เขาก็จะใช้เม็ดยาพิษหว่านตามพื้นรอบ ๆ ต้นดอกไม้และบริเวณสวน  พอสัตว์พวกนี้เลิ้อยไปได้กลิ่น มันก็จะพากันกิน แล้วก็พากันตายเป็นแถวเลย  ฉันเห็นแล้วเกิดความสงสารคนใจบาป ที่จะต้องได้รับผลของกรรมในวันหนึ่งอย่างแน่นอน

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้....เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนบ้านของฉัน  เขามีสวนดอกไม้สวยมาก ๆ  มีดอกไม้สารพัดชนิด เจ้าลิ้นหมากับเจ้าหอยทากไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสดอกไม้ของเขาหรอก  เพราะเขาใช้ยาพิษโรยทั่วบริเวณสวน จะเห็นสัตว์พวกนี้นอนตายอย่างน่าสมเพท  มียาพิษติดอยู่ที่ปากและมีเมือกสีขาว ๆ ไหลออกมา สัตว์พวกนี้ไม่มีเลือดสีแดงเหมือนสัตว์อื่น เพราะความที่ไม่รู้เรื่อง "กรรมและผลของกรรม" ว่ามีจริง ยิ่งกระทำกรรมโดยเจตนาด้วย จะได้รับผลกรรมอย่างรวดเร็ว....สองสามีภรรยาเป็นคนรักสวนมาก เพราะเขาไม่มีลูก จึงใช้เงินทุ่มเททำสวนดอกไม้ราคาแพง  เป็นการชดเชยสิ่งที่ขาด แต่สวนดอกไม้ก็เป็นเหตุปัจจัย
ให้เขาขยันฆ่าตัวลิ้นหมาและหอยทากทุกวัน ๆ ละหลายสิบตัว โดยเฉพาะผู้เป็นสามี ชอบทำสวนมากจึงเป็นศัตรูกับสัตว์สองชนิดนี้อย่างเปิดเผย

ในที่สุดกรรมได้ส่งผลเร็วเกิดคาด  ส่งงผลในชาตินี้.....เขาป่วยหนักด้วยโรคมะเร็งที่หลอดลม  ไม่สามารถพูดได้เหมือนปกติ  ต้องผ่าตัดคอหลายครั้ง แต่ก็ไม่ดีขึ้น เขาต้องทุกข์ทรมานอยู่ ๒ ปี ส่วนภรรยานั้น ถึงแม้ว่าจะไม่ป่วย  แต่ก็เหมือนป่วยด้วยกัน เพราะเธอต้องคอยปรนนิบัติสามี ตลอดจนถึงวินาทีสุดท้าย....มีอยู่วันหนึ่งฉันเจอสองสามีภรรยาโดยบังเอิญในโรงรถของเขา  ขณะที่เขากำลังจะไปหาหมอ  สามีฉันได้บอกกับสองสามีภรรยาคู่นี้ว่า  ฉันมีพลังจิตสามารถรักษาโรคกรรมได้  เขาก็ยินดีให้ฉันรักษา  ฉันบอกเขาว่า ขอตรวจดูก่อนว่า พอจะช่วยได้ไหม ฉันได้กำหนดจิตตรวจดูด้วยพลังฝ่ามือ ได้พบว่าเจ้ากรรมนายเวรของเขาคือ พวกลิ้นหมากับหอยทากเยอะมาก ๆ เลย เขาไม่ยอมปล่อยกรรม  ฉันจึงไม่สามารถที่จะช่วยเขาได้ จึงบอกกับเขาว่า ช่วยไม่ได้หรอก.....ฉันสงสารเขามากตั้งแต่แรกที่เห็นเขาขยันหว่านยาพิษ อยากจะเตือนเขา แต่เขาก็คงจะไม่เชื่อ.....เขาได้ชดใช้กรรมอยู่สองปีเต็ม ๆ .....หนึ่งสัปดาห์ก่อนที่เขาจะลาโลกไป  เขาได้ขอมาสนทนากับฉันและสามีเป็นครั้งสุดท้ายที่บ้าน  เขาขอเข้าไปนั่งในศาลา ในศาลานี้มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประทับอยูองค์หนึ่ง  เขาก็มานั่งชมพระพุทธรูปและสนทนากับเราอยู่ไม่นานก็กลับ....ก่อนวันสิ้นใจเขาได้มาเข้าฝันฉันว่า....ขอให้ฉันช่วยบอกทางให้ด้วย  เขาอยากจะไปโบสถ์ แต่ไปไม่ถูก  ฉันก็ช่วยบอกทางให้เขา....นี่แหละค่ะ ผลแห่งกรรม....."กรรมใดใครก่อ ผลของกรรมย่อมเป็นของคนนั้น"  

ท่านผู้อ่านทุกท่านก็คงจะรู้จักสัตว์เลื้อยคลานสองชนิดนี้ดีนะคะ  ถ้าไม่ชอบก็อย่าฆ่าเขา จะได้ไม่เป็นเวรกรรมต่อกันจะดีกว่านะคะ